Helgi páskanna

Ég varð pínu leið í gær þegar ungu aðventistarnir komu á dyrnar hjá mér og spurðu mig nokkurra spurninga um páskahátíðina. Ekki leið vegna heimsóknarinnar, heldur vegna þess hvernig svörin mín við spurningunum voru.  Fyrir mér eru páskarnir fyrst og fremst frídagar og afslöppun með fjölskyldunni...og því svaraði ég hreinskilnislega þegar þeir spurðu. En eftir á að hyggja var ég ekki ánægð með svarið. Ég hefði viljað segja þeim hve mikla þýðingu páskahátíðin hefði fyrir mig í trúarlegu tilliti.

Það verður að segjast eins og er að eftir að ég hætti að syngja í kirkjunni með kórnum mínum þá hefur hlutverk helstu hátíða kirkjuársins breyst. Mig vantar áminninguna, upprifjunina, nálægðina.

Kannski ég skelli mér í messu á eftir.