Sálmasöngur

Við Söngfélagar vorum beðnir að syngja við jarðarför aldinnar sómakonu í dag. Það var okkur bæði ljúft og skylt, enda fyrrum félagi sem óskaði eftir söngnum.

Athöfnin var hátíðleg og falleg í blíðviðrinu sem hér ríkir í augnablikinu.

Og ég hefði ekki trúað því hvað það var gott að fá að koma aftur í kirkjuna mína og syngja fallegu útfararsálmana. Ég sakna þess arna.

Ég kveiki á kertum mínum

við krossins helga tré.

Í öllum sálmum sínum

hinn seki beygir kné.

Ég villtist oft af vegi,

ég vakti oft og bað.

Nú hallar helgum degi

á Hausaskeljastað.