Flottar konur í Þorlákshöfn

Veðrið lék við landsmenn í gær á þjóðhátíðardeginum. Það var yndislegt að hátíðarhöldin hér í Þorlákshöfn skyldu vera í Skrúðgarðinum, alltaf gaman að halda daginn hátíðlegan utan dyra. Konur voru í algjöru aðalhlutverki svo lengi sem ég fylgdist með dagskránni.

Fyrir skrúðgöngunni fóru fjórar föngulegar fimleikastúlkur sem báru þjóðfánann og gengu í takt við kraftmikinn lúðrablástur Lúðrasveitar Þorlákshafnar. Þar voru að vísu nokkrir ágætir karlar að spila (!) en líka frábærar konur. Sigga, Jenný, Aðalbjörg, Rakel, Helga, Hulda, Ágústa, Ása Berglind...og kannski fleiri. Þegar komið var í Skrúðgarðinn sté kynnirinn á stokk; Ásta Margrét Grétarsdóttir og kynnti til sögunnar forseta bæjarstjórnar Birnu Borg Sigurgeirsdóttur. Þessar tvær inntu sitt hlutverk skörulega af hendi og var ávarp Birnu hvetjandi og kröftugt. Ræðumaður dagsins var fyrrum nemandi okkar úr Grunnskólanum og nú hápólitískur háskólastúdent; Kristrún Elsa Harðardóttir.  Hún gekk í sinni ræðu út frá því hve lánsöm við erum að hafa fæðst á Íslandi. Kristrún flutti mál sitt af miklu öryggi og ekki hefur henni farið aftur í meðferð íslenskrar tungu stelpunni síðan um árið! Hápunktur hátíðahaldanna ár hvert er í mínum huga ávarp fjallkonunnar. Það flutti að þessu sinni annar fyrrum nemandi Ingunn Helgadóttir. Hún hefur dvalið um lengri og skemmri tíma fjarri heimahögum, einkum í Asíu og því fór vel á því að hún flytti ljóð Stephans G. Þótt þú langförull legðir/ sérhvert land undir fót.... Ingunn flutti ljóðið fallega og var sjálf afar glæsileg. Nýstúdentarnir sem báru fánann með fjallkonunni voru líka ungar og glæsilegar konur; Júlíana Ármannsdóttir og Margrét Róbertsdóttir en mér er sönn ánægja að geta þess að þær eru báðar úr gamla bekknum ,,mínum" sem ég kenndi sem lengst! Það gladdi því sérstaklega mitt viðkvæma kennarahjarta að horfa á þær við þessar hátíðlegu og virðulegu aðstæður.  

Eftir þetta stigu á stokk fjórar ungar söngkonur, Nylon. Þar sem við vorum á leið á Selfoss létum við það atriði fram hjá okkur fara en eins og sjá má af þessari upptalningu má með sanni segja að konur hafi leikið stórt hlutverk í hátíðahöldunum, a.m.k. fyrri hluta dags.

Fjallkonan verður nú reyndar alltafað vera kona.....ekki satt?

 

Athugasemdir

[Guðrún S Sigurðardóttir, 19.6.2007 kl. 19:20]

Og svo voru það konur sem hönnuðu og bjuggu til skrúðgarðinn okkar. Gróðursettu tré og gerðu garðinn að veruleika.

[Sigþrúður Harðardóttir, 19.6.2007 kl. 20:59]

Já, og örugglega aðallega konur sem bökuðu kökurnar sem voru á kaffihlaðborðinu.

Sennilega strákar sem voru í hljómsveitunum sem spiluðu.